Ουδείς Άξιος

Απορώ, πραγματικά, εάν θα βάλουμε ποτέ μυαλό.
Γιατί καλό και σωστό είναι να καταδικάζουμε τα λάθη του παρελθόντος, με την προϋπόθεση όμως να προσπαθούμε να μην τα επαναλάβουμε.
Σήμερα, πολλοί είναι αυτοί οι δήθεν πατριώτες που βγαίνοντας στα βάθρα διαλαλούν ότι θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για το καλύτερο της χώρας μας.
Αυτοί λοιπόν οι ''πατριώτες'', δεν παύουν να κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους προκειμένου να πάρουν την πρωτιά στις προεδρικές εκλογές, ικανοποιώντας έτσι τον πόθο τους για εξουσία.
Οι «μεν» κατηγορούν τους «δε» για τον λόγο ότι δεν θέλουν λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας –απορρίπτοντας έτσι τις υψηλές συμφωνίες Μακαρίου και Ντεκτάς το 1977- , για να πάρουν την απάντηση, από τους «δε», ότι στις 15 λύσεις ομοσπονδίας στην Ε.Ε καμία δεν είναι διζωνική-δικοινοτική.
Παράλληλα όμως, οι «δε», είναι αυτοί που υπέγραψαν πως η λύση του Κυπριακού πρέπει να βασίζεται στην λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Ας ξεκαθαρίσουν λοιπόν τις απόψεις τους, θέλουν διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ή όχι ;
Από την άλλη, οι «μεν», δηλώνοντας θερμοί υποστηρικτές της διζωνικότητας, υποστηρίζουν παράλληλα τις τουρκικές θέσεις καθώς και τα ξένα συμφέροντα. Και αυτό δεν είναι μόνο δική μου άποψη. Αυτό αποδεικνύουν τα έγγραφα του foreign office της περιόδου 74-77 που βγήκαν πρόσφατα στην επιφάνεια.
Ενώ όμως, οι «μεν» τσακώνονται με τους «δε», κάποιοι δεν αφήνουν την ευκαιρία να πάει χαμένη, προωθώντας τις θέσεις και τα συμφέροντά τους τόσο σε Αμερική, τόσο και σε ΟΗΕ.
Δυστυχώς δεν έχουμε μάθει από τα λάθη μας. Και δυστυχώς, η Τουρκία θα ξανακερδίσει τον τίτλο της δήθεν καλής θέλησης για γρήγορη επίλυση του Κυπριακού.
Τότε όμως θα είναι πολύ αργά.