Απο μικρός είχα ακούσει για πολλά. Για δήθεν φιλία και ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων και των λαών. Έπρεπε να μεγαλώσω για να καταλάβω πως όλα ήταν ένα ψέμα.
Ο άνθρωπος είναι ένα ανήθικο ζώο, που αρέσκεται στο να καταστρέφει και να σκοτώνει προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.
Πολλοί άνθρωποι θυσιάστηκαν για να εκπληρώσουν το όνειρό τους, την εκπλήρωση μιας ιδέας. Πολλοί εξ' αυτών πολέμησαν επάξια ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, παράδειγμα ο αντιαποικιακός απελευθερωτικός ενωτικός αγώνας της θρυλικής ΕΟΚΑ .
Άλλοι όμως, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα αλλότρια συμφέροντα τους, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν την βία για να επιβάλουν την ιδεολογία τους, με αποτέλεσμα να διασπαστεί η εθνική ενότητα και να καταντήσουμε έρμαια θύματα στα ξένα συμφέροντα.
Αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα για την Ελλάδα μας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τον πόλεμο, η ιστορία γράφεται με εμφύλιες διαμάχες, πραξικοπήματα και εξεγέρσεις για την επιβολή μιας...ιδεολογίας !
Μιας ιδεολογίας, είτε αυτή λέγεται κουμμουνισμός είτε φασισμός, που στην ουσία εξυπηρετούσε άλλα συμφέροντα.
Τα συμφέροντα αυτών που δεν έχασαν ευκαιρία, εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση, να πλήξουν τον Ελληνισμό.
Θύμα των εμφύλιων διαμαχών, όπως πάντα, ήταν ο απλός λαός.
Πατέρας με γιό έφτασαν στο σημείο να σκοτωθούν μεταξύ τους, αδερφός με αδερφό, γείτονας με γείτονα και φίλος με φίλο.
Όλοι, θύματα αυτών που επιβουλεύτηκαν ύπουλα το μέλλον του Ελληνισμού.
Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα το γιατί !Γιατί τόσο μίσος και τόση διχόνοια μεταξύ μας ; Για μια ιδεολογία ; Γιατί πάντα δίνουμε τόση σημασία σε αυτά που μας χωρίζουν και παραβλέπουμε αυτό που μας ενώνει και μας συμφιλιώνει, δηλαδή το καλό της πατρίδας ;...
Θυμήθηκα τα λόγια του Ποιητή :
"Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου