Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Miss Πατριώτης


Μετά από μεγάλη αποχή "αναγκαζόμαστε" να επανέλθουμε! Ο λόγος είναι η απογοήτευση που με έχει κυριεύσει μ' όλα αυτά που βλέπω και διαβάζω τον τελευταίο καιρό! Εδώ και αρκετό καιρό έχει ξεκινήσει ένας άτυπος πόλεμος για το ποιος είναι ο πιο Πατριώτης στην μαρτυρική μας νήσο - o εθνοσωτήρας και ο γνήσιος πολεμιστής ενάντια στα όσα συμβαίνουν.

Πολλά κόμματα, κινήματα, άτομα πολιτικά και μη διεκδικούν τον τίτλο του "Καλύτερος Πατριώτης". Φωνάζουν και οδύρονται για το ότι ο πρόεδρος "έχωσε" τις Ελληνικές σημαίες την 1η Οκτωβρίου αλλά όταν ψήφιζαν το σχέδιο Αναν με τα 20 τους νύχια πρόβλημα δεν υπήρχε! Άλλοι ξαφνικά ανακάλυψαν πως τους καίει το αίμα μας! Κατά πόσο είναι 100% home made ή με προσμίξεις και πως θα το εξαγνίσουμε. Το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα βρίσκεται στην παιδεία μας που την ξεφτιλίσαμε, στις αρχές μας που τις ποδοπατήσαμε και τα πιστεύω μας που τα στείλαμε στον αγύριστο.

Η ιστορία μας δεν είναι για να μας φουσκώνει τα στήθη, να μας δίνουν "πατριωτικές" ιδέες για status στο facebook και να κρατούμε την σημαία του έθνους μας και να ποζάρουμε λες και βγάζουμε φωτογραφίες για τον γάμο μας . Η ιστορία είναι καθοδηγητής και κριτής μας. Αντί να διακηρύττουμε με τόσο πάθος το τι έκαναν οι 300 του Λεωνίδα, ο Κολοκοτρώνης ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να σώσουμε την πατρίδα μας. Αυτοί το έκαναν και γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία. Εμείς; Διαβάζω και ακούω να περηφανεύονται πολύ για το τι προσφέρουν, για τον αγώνα που κάνουν κτλ. Να σας υπενθυμίσω πως δεν κάνετε τίποτα για να είστε περήφανοι! Το χρέος σας κάνετε και τίποτα περισσότερο.

Τα λόγια μου δεν αναφέρονται σε κανένα ειδικά. Είναι ένα γενικό σχόλιο προς όλους Κόμματα - Κινήματα - άτομο που έχουν ξεκινήσει ( κυρίως τα κόμματα λόγο και βουλευτικών ) των αγώνα για την αναδείξει του top πατριώτη. Για όλους αυτούς μια μικρή παράκληση. Να μιλάτε λιγότερο.

Υ.Γ.1 => Για όσους θα αρχίσουν να λένε τα συνηθισμένα περί ιστορίας κτλ λες και μιλούν με το κλιμάκιο ΕΔΟΝ της Ψημολόφου να τους ενημερώσω πως η ιστορία αποτελεί θησαυρό στα χέρια μας που πρέπει να τον διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού. Στόχος είναι να διδαχθούμε από αυτήν και οι επόμενες γενιές να έχουν σαν παράδειγμα και εμάς και όχι να διδάσκονται το πως ξεπουλήσαμε τη γη μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου