Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Μια σφαιρική ανάλυση


" Και όταν όλα αυτά χαθούν τι μένει; Μένει η πικρία για το
τι δεν έκανες για να μην χαθούν..."


Πολλές φορές σκέφτηκα τον μέσο Κύπριο. Πιο συγκεκριμένα τον μέσο Κύπριο νέο. Κάθε άνθρωπος γεννιέται σε μια πατρίδα θέλοντας και μη. Πρέπει να αποδεχτεί ότι στην Πατρίδα του θα ζει για το υπόλοιπο της ζωής του με σκοπό ποιον;

Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής του; Τι θα κάνει σ' αυτήν την Πατρίδα; Ποιος ο σκοπός σ' αυτήν την Πατρίδα;

Πολλές απορίες μας δημιουργούνται στο μυαλό και δεν ξέρουμε από που να αρχίσουμε. Όμως για να αρχίσουμε από κάπου ας υποθέσουμε ότι παρακολουθούμε έναν νέο, είμαστε κατά κάποιον τρόπο οι ντετέκτιβ κι απλά θέλουμε να δούμε τι κάνει μια μέρα ο νέος αυτός (είτε γυναίκα είτε άνδρας).

9 το πρωί ο νέος ξύπνα έτοιμος να δώσει εξετάσεις στις 12 το βράδυ. Είναι η τελευταία του εξέταση σήμερα και είναι πολύ χαρούμενος γι αυτό. Ξυπνά επιλέγει ένα από τα πολλά ζευγάρια παπούτσια, επιλέγει ένα από τα πολλά του ρούχα για να φορέσει, φτιάχνει το μαλλί του και την κάνει για το πανεπιστήμιο χαρούμενος και ωραίος. Δίνει την εξέταση του και είναι έτοιμος να απολαύσει το ωραίο του Καλοκαίρι που ανοίγεται μπροστά του. Πάει σπίτι τρώει και έπειτα ετοιμάζεται για να πάει κάτω με φίλους και φίλες. Είναι 4μμ η ώρα και η παρέα κάθεται σε ένα καφέ και συζητά πώς θα περάσει το Καλοκαίρι της. Ξέρουν ότι έχουνε κλείσει για Μύκονο και κανονίζουν για κανένα Πρωταρά ή κάτι τέτοιο. Επίσης, δεν θα λείψει απόψε το club και η διασκέδαση μέχρι το πρωί στον Πρωταρά ή στα ωραία club της Αγίας Νάπας.

Τα υπόλοιπα θα μπορούμε να τα φανταστούμε από μόνοι μας. Απλά κάποιες παρατηρήσεις. Η στάση αυτή του νέου δεν φανερώνει κάποια αδιαφορία όσον αφορά την Πατρίδα του αλλά ξέρουμε ότι πολύ πιθανόν οι αξίες και τα ιδανικά ενός ανθρώπου που το μυαλό του είναι ΠΩΣ θα διασκεδάσει και τι θα κάνει για να περάσει "καλά" είναι πεσμένες. Και είναι πολύ σημαντικό ένας άνθρωπος (ανεξαρτήτου εθνικότητας) να έχει αυτό το βασικό το ιδανικό.
Το ιδανικό οι ιδέες και όλα τα συναφή δίνουν στην ζωή του ανθρώπου ουσία. Ουσία ΔΕΝ δίνουν ούτε τα club ούτε τα ανούσια και σπατάλα ψώνια με λεφτά της οικογένειας. Ουσία δίνουν οι ιδέες τα ιδανικά η πίστη στην Πατρίδα.

Ας δούμε όμως ΠΩΣ αυτά δίνουν ουσία στην ζωή μας και γιατί. Το να σκέφτεσαι σημαίνει ότι υπάρχεις. Ένα το κρατούμενο. Το να ξέρεις ότι υπήρξαν κάποιοι οι οποίοι πέθαναν για να ζείς εσύ τώρα, πέθαναν για το μέλλον, για τον τόπο που πατάς το πόδι σου και μπορείς και ΖΕΙΣ ΟΠΩΣ ΘΕΣ! Αυτό σου δίνει ουσία στην ζωή.

Το έχεις άποψη για τον τόπο σου, για το πως προχωρούν οι καταστάσεις στον τόπο σου-σε πολιτικό επίπεδο, οικονομικό κτλ-αυτό σου δίνει ουσία στην ζωή. Αυτό γιατί αν κάτι πάει στραβά σ' αυτούς τους τομείς χάθηκες ο τόπος χάθηκες ΕΣΥ! ΑΥΤΟ είναι η ουσία! Όλοι αυτοί οι οποίοι εφησυχάζονται και δεν δίνουν σημασία σε πράγματα που τους ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΜΕΣΑ. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά έχουν να κάνουν μ' αυτούς άμεσα και αυτοί έχουν να κάνουν σχέση μ' αυτά.

Αυτό συμβαίνει γιατί ζούν σε μια ψευδαίσθηση! Έχουμε λεφτά, κάνουμε ότι θέλουμε, έχουμε ότι θέλουμε τι άλλο θέλουμε; Αν όμως κάτι πάει στραβά σ' αυτούς τους τομείς, όπως είπα και πιο πάνω, θα επηρεαστούμε ΟΛΟΙ ΑΜΕΣΑ γιατί η Πατρίδα αφορά ΟΛΟΥΣ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου