Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο..

"Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές

άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε."

Ρεαλισμός. Η λέξη που ακούω πιο συχνά από οτιδήποτε άλλο. Γίνε ρεαλιστής, προσγειώσου, μαζέψου. Πραγματικά αναρωτήθηκα πολλές φορές αν πράγματι θα πρέπει να αλλάξω, να μετατραπώ σ' ένα "προσγειωμένο - Ρεαλιστή ". Σ' ένα άνθρωπο χωρίς πιστεύω, ιδανικά και απόψεις! Σε κάποιο που έρχεται στη γη με μόνο σκοπό να βολευτεί και μετά να πεθάνει! Ακούγεται μακάβριο αλλά έτσι είναι. Τι είναι η ζωή χωρίς αξίες, ιδανικά και όνειρα;

Oι φωνές της λογικής βρίσκονται παντού. Στο πανεπιστήμιο, στο σπίτι, στην τηλεόραση, στις εφημερίδες. Και όμως δεν βρίσκω κάτι σ' αυτές. Μοιάζουν με ταφόπλακες πάνω στο μνήμα της αξιοθρήνητης αδράνειας μας. Αδράνεια που οδήγησε στο θάνατο 3 ανθρώπων και ενός αγγέλου. Αδράνεια που οδηγεί καθημερινά στο ξεπούλημα της μισής μας πατρίδας. Αδράνεια που οδηγεί σε μια κοινωνία ζόμπι. Θέλω να παραμείνω "ονειροπόλος". Θέλω να συνεχίσω να οραματίζομαι ένα καλύτερο αύριο.

Μιλάτε για ρεαλισμό. Θα σας μιλήσω για τον δικό μου ρεαλισμό. Ρεαλισμός για μένα είναι να απαιτώ να επιστρέψω στο σπίτι μου στη Κερύνεια. Να μπορέσω να ακουμπήσω στο μνήμα της γιαγιάς μου ένα γαρύφαλλο και να ανάψω το καντήλι της. Ρεαλισμός για μένα είναι η ψήφος μου να ισοδυναμεί με οποιουδήποτε άλλου πολίτη. Δεν γεννήθηκα κατώτερος ούτε θα πληρώσω εγώ τους δικούς σας "ρεαλισμούς". Να αποφασίζω εγώ ποιος θα με κυβερνήσει και ας είναι αυτός το χειρότερο απόβρασμα του κόσμου...Τουλάχιστον θα αποτελεί δική μου συνειδητή επιλογή. Να μπορώ να τιμώ τους προγόνους μου χωρίς φόβο και ντροπή. Να με σέβονται και να σέβομαι τον κάθε ένα. Να μπορώ να ζήσω μ' όσα χρειάζονται για να ξυπνώ καθημερινά μ' ένα χαμόγελο! Και αυτά δεν είναι ούτε τα αμάξια, ούτε τα σπίτι, ούτε τα γραμμάτια. Μια βόλτα, ένας καφές, μια ωραία συζήτηση και πάνω από όλα να νιώθω ελεύθερος.

Αυτός είναι ο δικός μου ρεαλισμός. Συγκρίνετε τον. Και αν αποφασίσετε πως είμαι ονειροπόλος αυτόματα έχετε παραδεκτεί πως ρεαλισμός είναι η μιζέρια, η φτώχεια, η αναξιοκρατία και η δικτατορία. Δικός σας ! Μπορείτε να τον χαρείτε ! Ο δικός μου απέχει μακρά από τον δικό σας... αλλά είναι πιο δίκαιος, πιο ελεύθερος και πιο ανθρώπινος !

...και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει