Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Νεκροζώντανοι στο κύτταρο. Σκηνές ροκ.



απο τους συναγωνιστές του ερετικού ιστολογίου

Από ψες αισθανόμαστε μουδιασμένοι. Έτρεξε πανικόβλητη η μητέρα μου να μας το προλάβει:
-Βάλ' τε την τηλεόραση. Σκότωσαν τον Χατζηκωστή!
-Ποιο;
-Τον Άντη Χατζηκωστή!
Κι ύστερα σιωπή... Ακούσαμε τα γεγονότα. Δεν τα συζητήσαμε.Κατάπιαμε τα λόγια. Μούδιασαν τα κύτταρα.

Σήμερα ξύπνησα νωρίς να ακούσω τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων της Κύπρου. Ο δημοσιογραφικός κόσμος, όχι μόνο του συγκροτήματος του Δία, εξέλαβε την ψυχρή δολοφονία του διευθυντή του Δία και του Σίγμα ως ένα έγκλημα επαγγελματιών με πολιτικές προεκτάσεις. Όλοι; Σχεδόν όλοι... Κάποιοι ανέσυραν τον ψίθυρο των οικονομικών κινήτρων. Όπως έπραξαν και την επομένη της σκύλευσης της σορού του Τάσου. Ήταν, όμως, ο Άντης ένας άνθρωπος μπλεγμένος με οικονομικά σκάνδαλα και παρανομίες; Ειλικρινά δεν γνωρίζουμε. Ενστερνιζόμαστε απόλυτα τις ευχές τουΕμπροσθοφύλακα [12/1/2010]:

Εμείς θα ελπίζουμε να είναι ευτελείς οι λόγοι της εκτέλεσης του Άντη Χατζηκωστή. Διότι, αν δεν έχουν έτσι τα πράγματα, τότε η μέρα που ξημερώνει ίσως να είναι μια νέα Πρωτοχρονιά... Η Πρωτοχρονιά του νέου μας 1963...

Αλίμονό μας αν δεν ήταν ευτελή οικονομικά τα κίνητρα... Μήπως σεναριολογούμε κι εμείς; σκέφτηκα. Μήπως εκμεταλλευόμαστε πολιτικά μια προσωπική τραγωδία; Όμως πώς να αποσυνδέσουμε τα γεγονότα που πέφτουν απανωτά στα κεφάλια μας:
  • Αναγραφή συνθημάτων «Kıbrıs Türktür» (δηλ. «η Κύπρος είναι τουρκική) σε διάφορα σημεία στη Λευκωσία συμπεριλαμβανομένου του Προεδρικού Μεγάρου.
  • Κλοπή της σορού του τέως προέδρου της Δημοκρατίας, Τάσου Παπαδόπουλου, την παραμονή του ετήσιου μνημοσύνου του.
  • Συστηματική βεβήλωση του εθνικού μας συμβόλου:Ανεστραμμένες ελληνικές σημαίες, εξαφάνιση ή κάψιμο ελληνικών σημαιών σε μνημεία και δημόσια κτήρια (σχολεία, δημαρχεία, μνημεία ηρώων, κοιμητήρια).
  • Ανήμερα των γενεθλίων του τέως προέδρου κατέβασαν και πέταξαν την ελληνική σημαία από τον τάφο του.
  • Ακολούθησε η υποστολή και το κάψιμο της ελληνικής και της κυπριακής σημαίας από τον τάφο του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας, Σπύρου Κυπριανού. Καταστράφηκαν τάφοι και σημαίες από ολόκληρο το κοιμητήριο.
Και στο παζλ μπήκε χθες ακόμη ένα κομμάτι... Δολοφονήθηκε ο Άντης Χατζηκωστής. Ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας μίλησε για τρομοκρατία των πολιτών και διερωτήθηκε πού πάμε καιποιος θα εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών! [Ράδιο Πρώτο, Πρώτη εκπομπή, 12/1/2010]

Γιατί όμως ο Άντης; Αναντίλεκτα, ο Άντης Χατζηκωστής ήταν ένας άνθρωπος που είχε λόγο και ρόλο στα πολιτικά πράγματα του τόπουμέσω των ΜΜΕ. Λεγόταν ότι δεν ήταν τόσο έντονα πολιτικοποιημένος όσο ο πατέρας του («less political» έγραψε o José Luis Díaz στον Αλ. Ντάουνερ) και ότι αρκετές φορές λειτουργούσε ως επιχειρηματίας.Μήπως, όμως, θέλουν να φιμώσουν τον πατέρα διά της δολοφονίας του γυιου;

Σίγουρα κανείς δεν δύναται να παραγνωρίσει το γεγονός ότι ο Άντης Χατζηκωστής διηύθυνε μία από τις βασικές (παγκύπρια δεύτερη σε κυκλοφορία) αντιπολιτευόμενες εφημερίδες της Κύπρου, τηΣημερινή, με γραμμή ενάντια στο Σχέδιο Ανάν και τη Δ.Δ.Ομοσπονδία, διηύθυνε τον πρώτο τηλεοπτικό σταθμό Σίγμα, που στην κρίσιμη στιγμή στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, διηύθυνε το Ράδιο Πρώτο που μας προσφέρει εδώ και χρόνια επί καθημερινής βάσεως την αντιστασιακή και αντιπαρακμιακή φωνή του Λάζαρου Μαύρου και πληθώρα άλλων ΜΜΕ. Η ψυχογράφηση του πατέρα και υιού Χατζηκωστή από τα απόρρητα έγγραφα του ΟΗΕ, καθώς και του όλου συγκροτήματος του Δία αποτελούν τεκμήρια της σημασίας που δίνουν κάποιοι εκτός Κύπρου. Επισημαίνει ηαπόρρητη έκθεση του ΟΗΕ [πβ. Ε.Ι. 19/9/2009] ότι η Σημερινή, τοΡάδιο Πρώτο, το Περιοδικό και η τηλεόραση Σίγμα
είναι φανερά πολιτικοποιημένα και η υπερβολικά «πατριωτική» Σημερινή, εθεωρείτο φιλoσυναγερμική, αλλάεγκατέλειψε το κόμμα μετά που αυτό υποστήριξε το Σχέδιο Ανάν. ΄Ομως, ακόμα ενσυνείδητα τείνει να απευθύνεται στους αναγνώστες που ανήκουν στην σκληρότερη πτέρυγα του κόμματος αυτού. Κατά παράδοση και βάσει γραμμής επικριτική στο ΑΚΕΛ, η εφημερίδα βλέπει τον εαυτό της ως ένα αγκάθι στο πλευρό του Προέδρου Χριστόφια. Από τότε που η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ, η εφημερίδα υιοθέτησε την άποψη ότι το Κυπριακό χρειάζεται Ευρωπαική λύση. Η εφημερίδα είναι πολύ καλά σχεδιασμένη, όμως το γράψιμο της ορισμένες φορές είναι φτωχό, και γενικά είναι συναισθηματική. Εκτός από το Κυπριακό, η άλλη κύρια εμμονή της εφημερίδας είναι η άμυνα και ασφάλεια. Δίχως έκπληξη είναι αντιβρετανική και αντιαμερικανική. ΄Επαιξε κύριο ρόλο στο να υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του Παπαδόπουλου το 2005 ότι οι Αμερικανοί χρηματοδότησαν την εκστρατεία του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2004 μέσω της βοήθειας της UNOPS στα δικοινοτικά προγράμματα. Για μέρες δημοσίευε αποκαλύψεις σχετικά με ποιες κυπριακές οργανώσεις και ποιοι ιδιώτες είχαν πωλήσει τις υπηρεσίες τους στους Αμερικανούς.
Διαβάζουμε τις αράδες και ακούμε την κλασική μουσική από το Ράδιο. Ξέρουμε καλά ότι κάτι πάει λάθος. Δεν ήταν αυτή η Κύπρος που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Τα εγκλήματα αφορούσαν ανθρώπους του υποκόσμου, κι ο λαός ένιωθε πως τα γεγονότα δεν τον πολυάγγιζαν. Μπορεί και να έλεγε απαθώς «ας σκοτώνονται μεταξύ τους»! Σήμερα, τι άλλαξε; Αισθανόμαστε ότι τα συμβάντα γίνονται επικρεμάμενη σπάθη και απειλούν τη φιλήσυχη ζωή μας. Τα πρόσφατα γεγονότα δεν μπορούν τόσο επιπόλαια να αποσυνδεθούν. Βαθμιαία εξάγουμε το συμπέρασμα ότι βιώνουμε μια περίοδο κατά την οποία κάποιοι ενσυνείδητα και βάσει σχεδίου επιχειρούν να μας εκφοβίσουν για να υποστείλουν τις αντιστάσεις μας και να μας φιμώσουν. Οι εγκέφαλοι αυτού του σχεδίου, ξεκαθαρά πλέον για μας, ανήκουν σε ξένες μυστικές υπηρεσίες και μας επιδεικνύουν ότι δεν ορρωδούν προ ουδενός. Είναι ικανοί για τα πάντα! Πρώτα έκλεψαν ένα νεκρό σώμα, βεβηλώνοντας παράφωρα και πρωτόγνωρα τα ήθη του λαού μας και βιάζοντας τη λογική μας. Τώρα δολοφονούν και ζωντανούς. Έτσι εξαφάνισαν τη μάζα από τις μαχητικές αντικατοχικές εκδηλώσεις: με το αίμα του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού. Έτσι, με το αίμα του Άντη θέλουν να κλείσουν τα στόματα των αντιστάσεων του τόπου. Έτσι τουλάχιστον εκλαμβάνουμε τα πράγματα. Και μακάρι να κάνουμε λάθος. Χίλιες φορές μακάρι, Θεέ μου!


Αξίζει, όμως, αγαπητέ αναγνώστη, να πιστεύεις σ' ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει. Κλίνουμε το γόνυ ευχόμενοι να μας δοθεί η δύναμη να μην παραφερθούμε σε ακρότητες και να μη φοβηθούμε στις απειλές. Οι Έλληνες προχωράνε στα σκοτεινά... και στην Κύπρο έπεσε μαύρη πνιγηρή καταχνιά. Χρεία να μείνουμε ακόμη ζωντανοί στα κύτταρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου