Περίεργη ερώτηση θα έλεγες μάλλον πόσο μάλλον σήμερα που στην Κύπρο την εξουσία είναι το ΑΚΕΛ (Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού) και υποτίθεται πως εκπροσωπεί την αριστερά και τον κομουνισμό – γνωστό και ως ΚΚΚ-Κομουνιστικό Κόμμα Κύπρου έως και το 1941)Άρα θα απάνταγες πως ναι υπάρχουν κομουνιστές σήμερα στην Κύπρο.
Η απάντηση όμως δεν θα ήταν τόσο εύκολη αφού πρέπει να αναλογιστούμε πρώτα την ταξική ανισότητα που υπάρχει στην Κύπρο(μικρή) καθώς και το αντιστασιακό πνεύμα των «κομουνιστών» της Κύπρου που και πάλι θυμίζει κάτι από μικρό έως και ανύπαρκτο .
Ανατρέχοντας στην παγκόσμια ιστορία της αριστεράς θα παρατηρήσουμε πως οι κομουνιστές –ή ελαφρώς αριστεροί και αριστεριστές– εκτός από την αντίστασή τους ενάντια στην ταξική ανισότητα, είχαν και κάποιες αξίες οι οποίες τάσσονταν πάντα με το πλευρό του λαού , του πολιτισμού και της κουλτούρας καθώς και ηθικές αξίες που δεν απασχολούν τις ελίτ και τον καπιταλισμό, αφού γνωρίζουμε πως και η πρώτη και ο δεύτερος δεν έχουν ούτε αξίες ούτε ηθικές.
Ο καπιταλισμός δεν έχει πατρίδα.
Άρα ούτε οι δεξιοί, ούτε οι ελίτ των αστών
Καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα πως αυτοί που παραμένουν για να προασπιστούν την πατρίδα και την Εθνική αξιοπρέπεια είναι οι αριστεροί δηλαδή ο λαός .
«Η αυτοδιάθεση των εθνών είναι το ίδιο με τον αγώνα για πλήρη εθνική απελευθέρωση, για πλήρη ανεξαρτησία, ενάντια στην προσάρτηση και οι σοσιαλιστές δεν μπορούν να παραιτηθούν από ένα τέτοιο αγώνα -όποια μορφή κι αν πάρει μέχρι την εξέγερση ή τον πόλεμο- χωρίς να πάψουν να είναι σοσιαλιστές».
Λένιν: «Σχετικά με τη Γελοιογραφία του Μαρξισμού και τον “Ιμπεριαλιστικό Οικονομισμό”»
Γράφτηκε Αύγουστο-Οκτώβρη του 1916
Εκδόσεις ΠΡΟΓΚΡΕΣ, σελ. 11-12
«Patria o Muerte»
Ernesto Che Guevara
Η αθάνατη ελληνική φυλή
Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα είτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται άπ’ολο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.
Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας είτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.
Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», αναμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ’ άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.
Μα ότι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητα μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη.
Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι’ αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.(…)
Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης;
Αυτοί ή εμείς;
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα Κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;»
Λόγος του Άρη Βελουχιώτη στην Λαμία.
Θα μπορούσαν άραγε οι αριστεροί της Κύπρου να ενστερνιστούν τα λόγια αυτών των ανθρώπων της αριστεράς ή μήπως θα τους κατηγορούσαν ως εθνικιστές και σωβινιστές μόνο και μόνο διότι απέδειξαν πως υπερασπίζονται την πατρίδα τους και αγαπούν τον πολιτισμό τους; Θα κατηγορούσαν ποτέ ως φασίστες τους ανθρώπους του Πολυτεχνείου που είχαν κρεμασμένη στα κάγκελα την Ελληνική σημαία;
Θα μπορούσαν ποτέ οι αριστεροί της Κύπρου να πάρουν ως παράδειγμα προς μίμηση έστω και λίγο από τον αντιαποικιακό αγώνα αυτών των ανθρώπων και επιτέλους να αντισταθούν στην ιμπεριαλιστική Τουρκία; Θα καταλάβουν άραγε ποτέ πως ένα σχέδιο Ομοσπονδίας είναι μόνο η αρχή για να δυναμώσει η ονειρεμένη για τους Τούρκους Οθωμανική Αυτοκρατορία;
Θέλουν να λέγονται αριστεροί αλλά ποτέ δεν τους είδαμε να αντιστέκονται ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που μαγειρεύει η Τουρκία με μια χείρα βοηθείας από την κυπριακή κυβέρνηση .
Θέλουν να λέγονται ριζοσπάστες αλλά οι ίδιοι είναι που δεν συνειδητοποιούν πόσο μέρος του συστήματος είναι.
Θέλουν να κατηγορούν τις βάσεις, αλλά ποτέ δεν κατέβηκαν να διαδηλώσουν εναντίον αυτών στο Ακρωτήρι.
Τάχα υπερασπίζονται την Παλαιστίνη αλλά δεν ξέρουν πως η Παλαιστίνη υπερασπίζεται την Απελευθέρωση της Κύπρου.
Επικαλούνται τον Ernesto Che Guevara αλλά μάλλον δεν ξέρουν πως ο ίδιος δήλωσε «Πατρίδα ή θάνατος!».
Μας λένε εθνικιστές αλλά δεν έχουν ιδέα πόσο τοπικιστές φαίνονται όταν ανεμίζουν την Κυπριακή σημαία.
Νομίζουν ότι είναι διεθνιστές αλλά και πάλι σωβινιστές είναι.
Η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ συμπεριφέρεται φασιστικά όταν βάζει στα κρατητήρια άτομα που μοιράζουν αντιομοσπονδιακά έντυπα (σε μια υποτιθέμενη δημοκρατική χώρα).
Νομίζουν πως είναι φοιτητοπατέρες και πως όντως έχουμε Δωρεάν εκπαίδευση , όταν δεν κάνουν τίποτα για τους συμφοιτητές μας στην Κύπρο που κάθε εξάμηνο πληρώνουν 300 και 400 ευρώ για πανεπιστημιακά εγχειρίδια.
Καταψηφίζουν πλαίσια για μείωση των αεροπορικών ναύλων, αλλά νομίζουν πως προασπίζονται τα δικαιώματα των φοιτητών.
Κάνουν αντικατοχικές πορείες φωνάζοντας συνθήματα για την επανένωση (sic)…Γιατί κατεβαίνουν;
Θα μπορούσα να γράψω ένα σωρό τέτοια στοιχεία για την αριστερή νεολαία της Κύπρου αλλά θα προτιμούσα να καταλήξω με το συμπέρασμα του τίτλου.
Όχι δεν υπάρχουν αριστεροί στην Κύπρο. Δεν υπάρχουν γιατί δεν αντιστέκονται, δεν κάνουν τίποτα απολύτως διαφορετικό από την καπιταλιστική δεξιά. Οι αριστεροί στην Κύπρο πρέπει να καταλάβουν πως χρέος ενός αριστερού είναι να υπερασπίζεται την Α-ΠΕ-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΩ-ΣΗ της πατρίδας του κι όχι την παράδοση της… Χρέος του είναι η αντίσταση κι όχι η παραίτηση. Χρέος τους είναι να θυμούνται κι όχι να ξεχνούν.. Αλλά μάλλον αυτό ισχύει για τους αριστερούς κι όχι για τους ΑΚΕΛικούς
Και για να κλείσω κάπου εδώ θα αναθέσω ένα απόκομμα από τις προσωπικές μαρτυρίες του Λάζαρου Σκαλιστή (πρώην μέλος της Κ.Ε του ΑΚΕΛ) για το ρόλο του ΑΚΕΛ στο πραξικόπημα.
«Eκείνο το διάστημα πρέπει να αναφέρουμε ότι, παρόλο που καταδίκαζε το AKEΛ την παρανομία, εν τούτοις περιοριζόταν, βασικά, φραστικά αυτή η καταγγελία, για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα με τους υπεύθυνους της Αθήνας, της φασιστικής δικτατορίας, που ενεργούσαν, υποστήριζαν, οργάνωναν το ενδεχόμενο πραξικόπημα, έδειχναν στάση ανοχής, που ήτο σε βάρος του αγώνα του λαού μας.
(…)
Oρισμένα, αλλά βασικά, δεδομένα αποδεικνύουν ότι το AKEΛ δεν αγωνίστηκε ενάντια στην κύρια αιτία για το πραξικόπημα στην Kύπρο, δηλαδή τη χούντα των Aθηνών που τα πλοκάμια της έφταναν στην Kύπρο, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις συνεργάστηκε μαζί της.
Στο μητρώο της Oμόνοιας, το πρώτο μέλος της ήταν ο Aσλανίδης, ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος στην Eλλάδα. H φωτογραφία του ήταν αναρτημένη στους τοίχους της Oμόνοιας. Όταν ήρθε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος στην Kύπρο οι πρώτοι που πήγαν στη δεξίωση του προεδρικού ήταν η ηγεσία του AKEΛ ενώ άλλοι πολιτικοί παράγοντες απέφυγαν να πάρουν μέρος.
Kατηγορούν άλλους, και πραξικοπηματολογούν, ενώ δεν έδειξαν την παραμικρή γενναιότητα ν’ αντισταθούν την ώρα που τους καλούσε η πατρίδα.
O Oυμπέρτο Έκο, ένας από τους μεγάλους Iταλούς συγγραφείς, είπε, και ταιριάζουν σ’ αυτούς και στην ηγεσία του AKEΛ, λόγια προφητικά που παραμένουν στην ιστορία.
“Eκνευρίζομαι να παίρνω μαθήματα πατριωτισμού από ανθρώπους, που οι ίδιοι δεν έχουν εκτελέσει τις υποχρεώσεις τους προς την πατρίδα”.
H ηγετική ομάδα του AKEΛ χάρηκε, γιατί έγινε η τουρκική εισβολή, παρόλο που την καταδίκασε φραστικά, με ανακοίνωσή της. Xάρηκε και συχνά έκανε δεξιώσεις γιατί γλίτωσαν τη δολοφονία των στελεχών τους από τους πραξικοπηματίες».
Τα συμπεράσματα δικά σας…
Κουλαφέτη Ιλιάνα
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου