Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Μια γνώμη πιο σωστή και πιο ελεύθερη


Ενόσω συνεχίζουμε να αναγνωρίζουμε έμμεσα το ψευδοκράτος, να μην προβαίνουμε σε καμιά ενέργεια αντιμετώπισης της τουρκικής προπαγάνδας η Τουρκία ανενόχλητη αλωνίζει στην Κύπρο μας χωρίς κανένας να μπορεί να της πει κάτι.

Η γενική ανασκόπηση, δηλαδή τα τρέχοντα στα κυπριακό είναι πολύ συγκεκριμένα, εγκλωβισμένα με μια στείρα πολιτική που ακολουθείται εδώ και δεκαετίες. Αυτή η πολιτική; Το μόνο που κατάφερε και καταφέρνει είναι να νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής, να εδραιώνει το ψευδοκράτος, να αποχαυνώνει τον λαό και να συνεχίζει ελπίζοντας δήθεν την ίδια διχοτομική πολιτική.

Η εξήγηση είναι απλή. Είμαστε εγκλωβισμένοι γύρω από συνομιλίες με παράνομους κατοχικούς ηγέτες χωρίς να ξέρουμε το γιατί! Θεωρούμε δεδομένο ότι κάποιος εκπροσωπεί τους τ/κ και αυτός ο κάποιος το μόνο που εκπροσωπεί είναι το ψεύτικο κρατίδιο που έστησαν οι Τούρκοι μετά από την βάρβαρη τους εισβολή στο νησί μας. Άρα θεωρώντας αυτό δεδομένο πως είναι δυνατόν να νομίζουμε ότι κάνουμε και συνομιλίες με σωστά άτομα; Τελικά τι εκπροσωπεί ο Έρογλου και κάθε Έρογλου στο τραπέζι των "πάρε-δώσε"; (βέβαια τώρα δυστυχώς έχουμε "δώσε-δώσε")

Τελικά αν πιστεύουμε ότι έχουμε μια σοβαρή πολιτική ηγεσία, επιστήμονες, που έχουν λόγο, απόψεις, είναι θαρραλέοι και μπορούν, γιατί δεν κάνουν κάποιες κινήσεις για να απεγκλωβιστούμε από αυτό που λέγεται σταδιακή αναγνώριση του ψευδοκράτους; Ποιο είναι το πρόβλημα; Ή μήπως τελικά η πολιτική μας ηγεσία αδυνατεί να ανταποκριθεί; Μήπως μελέτησε κάποιος πολιτικός αυτά τα ενδεχόμενα; Δεν είναι σημαντικό, τελικά, για αυτούς το κυπριακό;

Αυτή είναι η κατάντια μας δυστυχώς. Και η μεγαλύτερη είναι που ο λαός δεν καταλαβαίνει τίποτα. Κι αυτό οφείλεται και σε αυτόν αλλά και στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία που δεν λέει να εξηγήσει του λαού τίποτα.

Σε μια κοινωνία που πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε και στην περίπτωση μας θα είναι πολύ αργά. Θα είναι ο καιρός που ο Τούρκος (ψευδό;)αστυνομικός θα είναι έξω από το σπίτι μας και θα ζητά εξηγήσεις για την ύψωση εκ μέρους μας της ελληνικής μας σημαίας. Και εκεί είναι που θα αρχίσει η αντίσταση αλλά ίσως είναι πολύ αργά.

Εν όσο όμως η κατάσταση είναι έτσι, αλλοιώνεται η πολιστική μας κληρονομιά στα κατεχόμενα, αναγνωρίζονται κανονικά τα πανεπιστήμια τους, δείχνουν να έχουν υπόσταση στους τόπους μας και καλά κρατούν. Παρόλα ταύτα εμείς μένουμε εδώ στηριζόμενοι στις συνομιλίες που τάχα θα μας φέρουν άσπρη μέρα στο νησί. Θα λυτρώσουν την Πατρίδα και θα φέρει Λευτεριά! Ποιος; Ο εκ περιτροπής πρόεδρος ή οι 50 000 έποικοι. Αυτή είναι μια ερώτηση που πρέπει να κάνουμε προς κάθε ΔΗΣΑΚΕΛΙΚΟ ο οποίος το υποστηρίζει.

Εμείς, οι νέοι και λοιποί απελευθερωτικοί θα πρέπει να αγωνιστούμε με νύχια και με δόντια για αντιμετώπιση αυτού το προβλήματος. Με εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, με ενημέρωση, με ζυμώσεις μεταξύ μας που θα μας κάνουν να αναγνωρίσουμε τυχόν λάθη μας, μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε. Και το σημαντικότερο είναι να καταλαβαινόμαστε όλοι.

Άρα λοιπόν γροθιά στο κατεστημένο και Θεός βοηθός!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου